Κρασί με γεύση μαρμελάδας… Δηλαδή;
Χρησιμοποιούμε αυτό τον όρο συνήθως για κόκκινα κρασιά με χαμηλή οξύτητα αλλά με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, όπως το Californian Zinfandel ή το αυστραλιανό Shiraz.
Περιγράφει ωριμασμένα ή μαγειρεμένα φρούτα, στα οποία η γεύση και η γλυκύτητα εντείνονται σε σύγκριση με τις γεύσεις φρέσκων φρούτων.
Η γεύση μαρμελάδας συνδέεται με κόκκινα φρούτα όπως φράουλες και μούρα, καθώς και σκούρα φρούτα όπως τα φραγκοστάφυλα και τα βατόμουρα – ουσιαστικά τα φρούτα που συνήθως κάνουν μαρμελάδα στο εξωτερικό.
Όταν λέμε αρνητικά ότι το κρασί έχει γεύση μαρμελάδας αναφερόμαστε συνήθως σε ανεπαρκείς συνθήκες ανάπτυξης, στις οποίες τα αμπέλια υπερεκτίθονται στη θερμότητα και στο ηλιακό φως. Αυτό αναγκάζει τα σταφύλια να ωριμάσουν πολύ γρήγορα και οι οίνοι που προκύπτουν μπορούν να αναπτύξουν μια γεύση μαρμελάδας με πλαδαρή αίσθηση στο στόμα.
Από αυτό κινδυνεύουν περισσότερο τα κρασιά Pinot Noir καθώς αυτά τα σταφύλια με λεπτόκοκκο δέρμα είναι ευαίσθητα σε υψηλές θερμοκρασίες που οδηγούν σε αρκετές περιπτώσεις σε μαρμελάδες αντί για φρούτα».
Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι βλέπουν την γρύση αυτή ως μια απολαυστικά πολύπλοκη και συγκεντρωμένη φρεσκάδα στα κρασιά.